Wystawa grupy Nowa Ikona

Grupa Nowa Ikona, w której skład wchodzą Ewa Chacianowska oraz Jerzy Łazewski, to kolejni artyści, których prace mogą Państwo oglądać w galerii Teatru Kamienica. Na wystawę składają się serie obrazów i rzeźb autorstwa wyżej wymienionych twórców. Wystawy są dostępne dla gości, którzy przychodzą na spektakle.
 
Grupa Nowa Ikona powstała gdzieś pomiędzy Białymstokiem a Supraślem na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Stworzyli ją Ewa i Mariusz Robert Chacianowscy, do których szybko dołączył Jerzy Łazewski. Pierwsza wystawa Grupy odbyła się 19 maja 1991 roku. Wówczas Grupa wystawiała pod pierwotną nazwą “New Ikons”. Miesiąc po wernisażu, Ewa i Mariusz wyemigrowali do Rzymu, gdzie w 1995 roku ukończyli grafikę w Istituto Europeo di Design. Jerzy natomiast w 1992 ukończył Wydział Aktorski Akademii Teatralnej w Warszawie. Spotkania grupy nie były częste, ale wystarczające do wspólnych refleksji, porównań, konfrontacji i wystaw. W roku 2000 Mariusz zginął w wypadku samochodowym w Rzymie. Po jego śmierci Grupa Nowa Ikona, pomimo tego tragicznego rozstania, kontynuuje swą artystyczną aktywność.
Ewa Chacianowska ze względu na ustawiczne posługiwanie się intuicją w akcie twórczym przynależy do rodziny artystów, których można nazwać «poetami» w przeciwieństwie do licznej grupy artystów działających w oparciu o racjonalne postrzeganie świata, i których można zakwalifikować jako «matematyków». Posługuje się najchętniej malarstwem olejnym oraz rysunkiem. Techniki te pozwalają jej na czułe przekazywanie wewnętrznych emocji będących odbiciem jej złożonej osobowości. Artystka wielokrotnie podejmowała pracę z motywem anonimowej głowy ludzkiej pozbawionej jakiejkolwiek personifikacji.
Tak postrzegana głowa może być odbierana jako symbol całej ludzkości i jej niepokojów. Można ją również interpretować jako odbicie pokolenia, do którego należy artystka, czyli pokolenia Polaków, które zakodowało w głębokiej podświadomości okres politycznego napięcia w Polsce. Powtarzająca się bezimienna głowa może być również traktowana jako swoisty, oniryczny autoportret.(Ewa Izabela Nowak „W poszukiwaniu duchowości – moje podwójne «Ja»”)
Jerzy Łazewski, absolwent warszawskiej Akademii Teatralnej oraz Państwowego Liceum Plastycznego w Supraślu, łączy pracę aktorską z działalnością plastyczną. W szczególny sposób zajmuje go malarstwo, rysunek i – ostatnio – rzeźba oraz ceramika artystyczna. W Teatrze Kamienica prezentuje prace będące wyrazem pasji plastycznej. Są to dwa cykle: pierwszy – „Maski”, to wyraźne odwołanie do jego teatralnej aktywności, drugi zaś – „Minotaur” jest odniesieniem do znanego, klasycznego, greckiego wątku mitycznego. Ceramiczne postacie Ariadny, Tezeusza i Minotaura nawiązują do cyklu szkiców, rysunków i płócien o tej samej tematyce, które zajmowały artystę przez ostatnie lata. Wszystkie prezentowane rzeźby patrzą w górę, spoglądając w nieokreśloną dal, zdają się wypatrywać „nieznanego”, czegoś, co odbiorca sam musi określić i nazwać…

Wybrane wystawy:
„NOWA_IKONA” Teatr Kamienica Foyer, 2013 Warszawa
“NOWA_IKONA_Tymoteusz_Karpowicz”, Krakowski Salon Poezji – Noc Muzeów, 2013 Supraśl
“Nowa_Ikona_2011” – Stara Prochownia, 2011 Warszawa
“Nowa_Ikona” – Galeria Obuch, 2002 Białystok
“Nowa_Ikona” Galleria Studio, 2001 Warszawa
“Nowa_Ikona” Fundacja Galeria Na Prowincji, 2000 Lublin
“Nowa_Ikona” Cotton Club, 1999 Warszawa
“Nowa_Ikona” Club Sintesis, 1998 Warszawa
“Nowa_Ikona” Galeria Barbados, 1997 Warszawa
“Nowa_Ikona” Galeria Stara, 1997 Wrocław
“Transizioni, Migrazioni, Passaggi – Seconda Stazione” – A.A.M.Gallery, 1994 Rzym
“New Ikons Exhibition”- Stara Fabryka Marejn i Zilberblatta, 1991 Białystok (Dni Sztuki Współczesnej)