Historia teatru
1988
Historia tego teatru sięga jeszcze… PRLu. Kiedy w 1988 broadwayowski reżyser Joseph Papp odwiedził Warszawę, podczas rozmowy z przyszłym dyrektorem Teatru Kamienica zapytał: „Emilian, czemu nie założysz własnego teatru?” „W PRLu?” „Jak się PRL skończy, to załóż teatr”. Sugestia ta musiała czekać na realizację jeszcze przez wiele lat, ale ziarno zostało zasiane.
2000
Emilian Kamiński dojrzał do decyzji w 2000 roku i rozpoczął poszukiwania odpowiedniego miejsca. Stanąwszy na podwórku kamienicy przy Al. Solidarności 93 przyszły dyrektor wiedział już, że to jest właśnie odpowiednie miejsce na stworzenie Teatru Kamienica. Tętniące historią mury przedwojennego budynku zachowały wspomnienie o świetności dawnej Warszawy, a kolejne etapy budowy odkrywały coraz więcej jej sekretów.
2004-09
Przez 5 lat zbierał fundusze i materiały niezbędne do zrealizowania inwestycji. Plan budowy teatru powstawał na bieżąco i był cały czas modyfikowany, do czasu aż udało się zagospodarować każdą najmniejszą przestrzeń.
Nad wykończeniem wnętrza teatru i dopieszczeniem każdego szczegółu pracowała żona dyrektora, Justyna Sieńczyłło oraz Jolanta Pachowska.
2009
27 marca 2009 roku w czasie Międzynarodowego Dnia Teatru oraz w setną rocznicę wybudowania kamienicy odbyło się uroczyste otwarcie Teatru Kamienica. Nazwiska osób, które przyczyniły się do zrealizowania projektu, zostały umieszczone na pamiątkowej tablicy znajdującej się na dziedzińcu kamienicy.
Fundacja atut
Przy teatrze działa powstała w 2002 roku Fundacja „Atut”, w której działalność bardzo mocno zaangażowani są zarówno Justyna Sieńczyłło jak i Emilian Kamiński, a także cały zespół teatru.
Historia Kamienicy
Dawny adres kamienicy, wybudowanej w 1910 roku, to Leszno 13. Początkowo należała ona do bogatego żydowskiego handlarza skórą, Miszy Roga. Sąsiadowała z murami utworzonego w 1940 roku warszawskiego getta. Budynek został uszkodzony podczas II Wojny Światowej i częściowo, bo do czwartego piętra odbudowany po 1945. Wyższe kondygnacje i fasada zostały rozebrane.
Tam, gdzie teraz mieści się scena Elitarna, odnaleźliśmy pozostałości Aron HaKodesz, czyli szafy ołtarzowej służącej do przechowywania Tory. Budując piwnicę Warsza pod zabetonowanymi gruzami Emilian Kamiński odkrył ponad stuletnie kafelki Villeroy Boch. Tam właśnie oraz w obecnych salach restauracyjnych mieściły się piwnice, którymi w czasie powstania Armia Krajowa przerzucała ludnść żydowską z sąsiedniego getta.
Teatr nabrał mocy przez swojego założyciela i opowiadaną historię. Zarówno o mózgotrzepach, filozofii ludzi bezdomnych, konferencjach o biedzie organizowanych w hotelu Hyatt (sic!) oraz wojennej historii budynku. Wino nabrało smaku, a oczy naszej wyobraźni zmieniły optykę tego miejsca. Wydaje mi się, że dzięki p. Emilianowi trochę bardziej polubiłem Warszawę.
Mózgotrzep Emiliana – tekst Jacka Kotarbińskiego
Hymn teatru kamienica
Teatr nabrał mocy przez swojego założyciela i opowiadaną historię. Zarówno o mózgotrzepach, filozofii ludzi bezdomnych, konferencjach o biedzie organizowanych w hotelu Hyatt (sic!) oraz wojennej historii budynku. Wino nabrało smaku, a oczy naszej wyobraźni zmieniły optykę tego miejsca. Wydaje mi się, że dzięki p. Emilianowi trochę bardziej polubiłem Warszawę.
Sceny teatru kamienica
Teatr składa się ze scen: Orla (na ponad 300 widzów), Elitarna (ponad 100 miejsc), Piwnicy Warsza (która liczy około 80 miejsc).
ScenaOrla
ScenaEmiliana
ScenaPiwnica Warsza