Porwanie Sabinek
„Porwanie Sabinek” w przekładzie Juliana Tuwima i reżyserii Emiliana Kamińskiego, czyli wielki powrót wodewilu na warszawskie sceny.
Opis spektaklu
„Porwanie Sabinek” to muzyczna komedia omyłek w gwiazdorskiej obsadzie. Pełna tuwimowskiego humoru sztuka przenosi widza do dawnej epoki, w świat kostiumów, dobrych manier i wielkiej miłości!
W Otwocku pod Warszawą na początku XX wieku pojawia się wędrowny teatr wraz ze swoim szalonym dyrektorem, Leonardem Strzygą-Strzyckim (w tej roli Emilian Kamiński). Wiodąca sielankowe życie rodzina Owidowiczów niespodziewanie zostanie wplątana w szereg zabawnych sytuacji, a wszystko za sprawą głowy domu (Wojciech Duryasz), czy raczej jego tajemnicy z lat młodzieńczych… Dyrektor teatru wykorzysta sekret nieśmiałego profesora i zdoła namówić go do współpracy, co spowoduje niemałe zamieszanie. Sytuacja skomplikuje się jeszcze bardziej, kiedy w domu niespodziewanie zjawi się apodyktyczna pani domu, Ernestyna Owidowicz (Dorota Kamińska). Nieporozumienia będą się mnożyć, a poszczególne postacie, pojawiające się w sztuce, sprawią, że będzie jeszcze zabawniej!
Wartka akcja, szalone poczucie humoru, barwne kostiumy i scenografia, oraz przezabawne piosenki nie pozwolą na nudę!Nikt nie oprze się urokowi Leonarda Strzygi-Strzyckiego, nawet Ty! Przyjdź i zobacz koniecznie!
Obsada: Piotr Skarga
Zachęcamy do obejrzenia relacji z próby medialnej spektaklu.
Patroni medialni spektaklu:
Spektakl powstał ze środków:
Partnerzy spektaklu:
Twórcy
- Autor:
- Franz i Paul Schonthan
- Reżyseria:
- Emilian Kamiński
- Adaptacja: Julian Tuwim
- Muzyka: Paweł Gawlik
- Scenografia: Emilian Kamiński
- Kostiumy: Anna Waś
- Aranżacja: Marta Grzywacz
- Makijaż i charakteryzacja: EuroLook Europejska Akademia WIzerunku
- W nagraniu muzyki udział wzięli:
-
Kwartet Obligato
Aleksandra Nikiel - I skrzypce
Anna Niziołek – II skrzypce
Karolina Matyas- altówka
Marzena Masłowska – wiolonczelaRobert Minta – klarnet
Maciej Mucha – trąbka
Rafał Bronecki – puzon
Galeria zdjęć
Recenzje
Reżyser proponuje teatr prosty, ale bynajmniej nie prostacki. „Porwanie Sabinek”, pełna konceptów krotochwila , farsowa, muzyczna zabawa, ubrana w elegancję i smak, ma charakter mocno kabaretowy, z dobrym tempem i werwą. Aktorzy sami bawią się na scenie, co udziela się publiczności.
Spektakl „Porwanie Sabinek” wzbogacony porywającą muzyką, niesamowitym tempem akcji, bawi nas humorem z lekką nutką ironii, pozwala oderwać się od codzienności w sposób niezwykle przyjemny i skuteczny, bowiem na tych chwil kilka, kiedy sztuka trwa, zapominamy o troskach i zmartwieniach, by dać się porwać dobrej rozrywce…
Drogi Emilianie,
Dzięki Twojej uprzejmości miałem możliwość uczestniczyć 8 czerwca w premierze nowego spektaklu „Porwanie Sabinek”.
Pomny swojej opinii z oglądanego przed wielu, wielu laty tego spektaklu i nienajlepszych doznań artystycznych, szedłem bez wiary i raczej dla zrobienia przyjemności swojej żonie.
Ale to, co Ty z tej sztuki zrobiłeś i Zespół pod Twoją dyrekcją, przeszło wszelkie moje oczekiwania. Toż to perełka, cudownie zagrana, z ogromnym wdziękiem i iskrząca fantastycznym, urealnionym w wielu momentach dowcipem.
Bawiliśmy się wybornie i nie pamiętam kiedy tak serdecznie się śmiałem. Wyszedłem z Teatru uśmiechnięty i pozbawiony stresów, co w dzisiejszych czasach ma dla mnie szczególną wartość.
Mając w pamięci zgrabne dowcipy i doskonałą grę wszystkich Aktorów, przypominając je sobie – ponownie się śmiałem.
Gratuluję Tobie z całego serca i proszę o przekazanie mojego uznania i podziękowań wszystkim Aktorom (szczególne uszanowania dla p. Duryasza) biorącym udział w tym spektaklu. To było cudowne przeżycie.
Życzymy Tobie i Justynie wielu tak wspaniałych spektakli i tylko takiej spełnionej publiczności, jaka wychodziła ze spektaklu 8 czerwca.
Ściskam i ze wszystkich sił pozdrawiam,
Powstał pełen humoru stylowy wodewil, świetnie zagrany, z dynamicznie poprowadzoną akcją i celnie dobraną obsadą, gdzie każda postać niesie inny temperament, inną osobowość, inny charakter i dysponuje innymi środkami wyrazu.
Realizacja „Porwania Sabinek” ujmuje lekkością, dowcipem, tempem i wyczuciem stylu, w którym akcentom lekkiego pastiszu towarzyszy domieszka nostalgii. Opowieść o letniskowym tournee trzeciorzędnej trupy Leonarda Strzygi-Strzyckiego, która zjeżdża do Otwocka, z prawdziwym wdziękiem bawi publiczność, zalecając się przy tym zawodową sprawnością na czele z reżyserem, scenografem i wykonawcą roli dyrektora trupy w jednej osobie Emilianem Kamińskim.
Nie ma mowy o nudzie. Każda minuta spektaklu jest wypełniona do cna. Nieprzewidziane zwroty akcji, oszałamiające tempo i imponująca gra aktorska czynią „Porwanie Sabinek” przedstawieniem ciekawym, lekkim i z pewnością uniwersalnym. To spektakl dla wszystkich, którzy potrzebują emocjonalnego resetu, odcięcia choć na chwilę od szarej rzeczywistości.
„Porwanie Sabinek” czaruje nieprzewidzianymi zwrotami akcji, dobrym tempem, barwną i stylową scenografią, a także imponującą grą aktorską. Fantastycznie gra Dorota Kamińska w roli silnej i władczej prowincjonalnej profesorowej. Nie gorzej wypada Emilian Kamiński wcielający się w dyrektora teatru. Stworzył niezwykle wyraźną i ciekawą postać, która pokazuje z jaką łatwością przychodzi mu kreowanie wybranej roli.