Podziękowania

Trudno pożegnać się z kimś, kto miał trwać wiecznie…

Panie Emilianie, Dyrektorze, Szefie, dzisiaj nie będziemy się żegnać, bo jesteśmy przekonani, że Ty zawsze będziesz ze swoją ukochaną Kamienicą. Dziś chcemy Ci przede wszystkim podziękować.
To ty pokazywałeś nam jak spełniać marzenia i udowadniałeś, że warto wierzyć – nawet, gdy nie wierzy nikt. Upominałeś mówiąc „nie warto, zostaw”, gdy przejmowaliśmy się zbyt mocno. Pokazywałeś, jak dostrzegać małe rzeczy i cieszyć się z nich z dziecięcym błyskiem w oku. Wreszcie nauczyłeś jak walczyć, gdy ktoś chce siłą odebrać to, co ważne. Sam przepłaciłeś to zdrowiem…

Dziękujemy za to, że zawsze mogliśmy na Ciebie liczyć. Gdy chorowaliśmy – jako pierwszy szukałeś lekarstwa, gdy mieliśmy kłopoty – znajdywałeś rozwiązanie, gdy potrzebowaliśmy – wspierałeś dobrym słowem. Choć byliśmy jedynie pracownikami sprawiłeś, że staliśmy się rodziną. Rodziną Teatru Kamienica.

Dyrektorze, doskonale wiemy czego by Pan od nas oczekiwał i obiecujemy, że zrobimy wszystko, aby Kamienica grała i trwała. Pomimo przeciwności losu, ponad podziałami, zawsze z szacunkiem do widzów, nie odbierając chęci do życia – tak, jak nas nauczyłeś.

Panie Emilianie, to był dla nas zaszczyt. Za wszystko dziękujemy.
Twoja Załoga